Przejdź do zawartości

Neva Masquarade

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neva Masquerade
Ilustracja
Kot Neva Masquerade o oznaczeniach Blue Point
Kod EMS

NEM

Kategoria

II

Pochodzenie

Rosja

Nazwa angielska

Neva Masquerade

Masa

7 kg (samiec), 3 kg (samica)

Standardy rasy
(według organizacji felinologicznych)
CFA

standard

FIFe

standard

Punktacja za standard rasy
(według FIFe)
Głowa

25

Uszy

10

Oczy

10

Korpus

20

Ogon

5

Futro jakość

25

Kondycja

5

Uznane odmiany barwne
Kod EMS

NEM

Neva Masqueraderasa kota domowego, zaliczana do ras półdługowłosych, pochodząca z Rosji. Uznana przez FIFe w 2008.

Historia rasy

[edytuj | edytuj kod]

Historia rasy jest ściśle związana z rasą kotów syberyjskich. Legenda głosi, że pierwsze koty z oznaczeniami pojawiły się w okolicach Petersburga w XVII wieku. Był to efekt samoistnych krzyżówek kotów syberyjskich z niezwykle popularnymi wówczas na arystokratycznych salonach kotami syjamskimi.

Nazwa kotów Neva Masquerade pochodzi od przepływającej przez Petersburg rzeki Newy i od wystawnych balów maskowych, jakie wydawali rosyjscy władcy. Neva ma na pyszczku oryginalną „maseczkę”, która odróżnia ją od innych kotów syberyjskich.

Moda na syjamy przeminęła, ale ślad ich obecności pozostał – co jakiś czas w miotach dziko umaszczonych i wolno żyjących syberyjczyków rodziły się i rodzą do dziś koty o charakterystycznym, syjamskim ubarwieniu.

Pierwszy standard nevy został przygotowany w 1987, w Związku Radzieckim, w klubie „Kofofiej”, któremu przypisywane jest również autorstwo nazwy – Neva Masquerade.

Charakter

[edytuj | edytuj kod]

Nevy charakteryzuje żywy temperament i bogata psychika. Błyskotliwie inteligentne, ciekawskie, przyjacielskie i lojalne, bardzo silnie przywiązują się do opiekuna.

Stosunkowo łatwo adaptują się do nowych warunków i dobrze znoszą podróże, tak więc nadają się również na towarzyszy osób lubiących wyjazdy. Są komunikatywne i nieco bardziej głośne niż ich dziko ubarwieni kuzyni (koty syberyjskie). Głos nevy jest bogaty w barwy i dźwięki.

Chętne do zabawy, wspinaczki i skoków, potrzebują wysokobodźcowego otoczenia, stąd też doskonale radzą sobie w licznej (także wielogatunkowej) gromadzie. Nie ma w nich cienia agresji; raczej unikają bójek i domowych konfliktów.

Kolory

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne oprócz koloru czekoladowego, liliowego, cynamonowego i płowego. Dopuszczalna jest każda ilość bieli. Kocięta rodzą się całkiem białe, bez barwnych znaczeń.

Barwa oczu: Wyłącznie w kolorze niebieskim.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • „Kocie Sprawy” marzec 2006, tekst: Aneta Sołowiej